به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، حسین میرزایی، شاعر آئینیسرا به مناسبت ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) سروده خود را به آن حضرت تقدیم کرده است.
بس کن بلال، جان پیمبر اذان نگو
از حال رفت فاطمه دیگر اذان نگو
بس کن بلال، مادرم از دست میرود
نام پدر دوباره اگر از تو بشنود
بس کن بلال، خاک عزا بر سرم مکن
پایین بیا زمأذنه بیمادرم مکن
ترسم که جان رود ز تن مادرم بلال
زود است خانهدار شود خواهرم، بلال
حیدر حریف گریه زهرا نمیشود
اینها برای فاطمه بابا نمیشود
حالا که روی مأذنه هستی، بیا بلال
بهر شفای مادر ما کن دعا بلال
دست دعا بگیر سوی آسمان بلال
امنیجیب بهر شفایش بخوان بلال
شاید خدا دعای تو را مستجاب کرد
رحمی به حال ما و دل بوتراب کرد
بس کن بلال مادر ما داغدیده است
روز خوشی ز بعد پیمبر ندیده است
جدم که بود مادر ما احترام داشت
این خانه نیز حرمت بیتالحرام داشت
یادش به خیر اذان تو را تا که میشنید
قبل از نماز بر در این خانه میرسید
جدم که رفت فاطمه بیاحترام شد
در پشت درب خانه او ازدحام شد
وقتی شرار کین ز سرایش بلند شد
زهرا صدای یا ابتایش بلند شد
بابا ببین که شعله به کاشانهام زدند
بابا ببین لگد به در خانهام زدند
بابا ببین که پهلوی زهرای تو شکست
ضرب غلاف بازوی زهرای تو شکست
بابا ببین به گفته تو پشت پا زدند
سیلی به روی فاطمهات بیهوا زدند