به گزارش ایکنا، محمد عظیمی، شاعر، ادیب و پژوهشگر خراسانی پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری در سن ۷۶ سالگی به دیار باقی شتافت. این شاعر فردا، 22 اسفندماه پس از تشییع در مقبرة‌الشعرای شهر طوس و در جوار آرامگاه فردوسی به خاک سپرده می‌شود.
محمد عظیمی، متخلص به عظیمی متولد سال ۱۳۱۹ خورشیدی و زاده روستای قَندِشتَن تربت حیدریه بود. وی در مشهد دوره دبیرستان را به پایان رساند. در سال ۱۳۴۵ به عنوان کتابدار در دانشکده ادبیات مشهد استخدام شد و به خدمت در بخش‌های مختلف پرداخت. آخرین مسئولیتی که وی برعهده داشت، ریاست امور اداری دانشکده ادبیات که در اسفندماه سال ۱۳۷۵ بازنشست شد.
این شاعر پس از بازنشستگی به عنوان رئیس امور اداری در موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی مشغول به کار شد و پس از چند سال به علت کسالت از کار کناره‌گیری کرد. وی همچنین چند سالی در موسسه پژوهشی خراسان‌شناسی فعالیت داشت. وی از سال ۱۳۸۵ در بستر بیماری به سر برد و قادر به سخن گفتن و نوشتن نبود.
از آثار این شاعر می‌توان به «غزل معاصر ایران»؛ انتشارات رز؛ سال ۱۳۴۸، «از پنجره‌های زندگانی»؛ انتشارات آگاه؛ چاپ اول سال ۱۳۶۹؛ چاپ سوم ۱۳۸۶؛ (چاپ اول این کتاب «غزل معاصر ایران» نام داشت که از چاپ دوم تغییر نام پیدار کرد)، «چشمه فیاض» (مجموعه مقالات)؛ انتشارات دانشکده فردوسی مشهد؛ سال ۱۳۸۳، «عقاب‌ها و چند شعر از بهرام طوسی»؛ انتشارات تابران؛ سال ۱۳۸۲، «تذکره شاعران مشهد» (سه جلدی) با همکاری دکتر وحیدیان کامکار (چاپ نشده) اشاره کرد.
این شاعر کتاب تذکره شاعران مشهد را با همکاری زنده‌یاد وحیدیان کامکار یک سال قبل از بیماری‌اش به اتمام رساند. وی چند شعر محلی نیز دارد؛ از جمله شعری که برای زادگاهش سروده که در کتاب «ده چهره ده نگاه» به کوشش جلال قیامی به صورت خلاصه چاپ شده است.
انتهای پیام