یاد قیامت، عاملی برای تربیت دینی است

به گزارش ایکنا از زنجان برای رسیدن به اهداف تربیتی در زمینه‌های مختلف، مولفه‌هایی نیاز است که با اتکا به آنها می‌توان به اهداف تعیین شده رسید.
در زمینه تربیت دینی که راه رسیدن به سعادت است مواردی وجود دارد که با توجه به آن می‌توان در این مسیر به خوبی گام برداشت که یکی از این موارد یاد قیامت است.
قیامت که یکی از اسامی آن یوم‌الحساب است روزی است که هر فرد باید پاسخگوی اعمال نیک و بد خود باشد و سزای کارهای خود را خواهد دید.
توجه به این مساله در تعیین مسیر راه اثرگذار است و می‌تواند سره از ناسره را برای دل‌های مومن به خوبی نشان دهد.
در آیه ۱۰۷ از سوره مبارکه یوسف می‌خوانیم: «أ فَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِیَهُمْ غٰاشِیَةٌ مِنْ عَذٰابِ اللّٰهِ أَوْ تَأْتِیَهُمُ السّٰاعَةُ بَغْتَةً وَ هُمْ لاٰ یَشْعُرُونَ»؛ «آیا (آنها که ایمان نمی آورند) از اینکه عذاب الهی آنها را در برگیرد و یا قیامت در حالی که نمی دانند ناگهانی فرا رسد، در امانند؟».
در تفسیر کوتاهی از این آیه شریفه می‌توان به این موارد اشاره کرد که هیچ کس خود را تضمین شده نپندارد. «أَ فَأَمِنُوا».
احتمال قهر الهی، برای حرکت انسان به سوی راه حقّ کافی است، مشکل در این است که بعضی این احتمال را هم نمی‌دهند. «أَ فَأَمِنُوا».
قهر خداوند، فراگیر است و امکان فرار نیست. «غٰاشِیَةٌ».
جزیی از عذاب، برای گرفتار کردن انسان کافی است. «غٰاشِیَةٌ مِنْ عَذٰابِ».
یاد قیامت، عامل تربیت است. «تَأْتِیَهُمُ السّٰاعَةُ».

انتهای پیام