به گزارش خبرگزاری ایکنا؛ یکی از خصلت های پسندیده که اگر انسان متصف به این صفت باشد از بسیاری از رذائل اخلاقی جلوگیری می کند و بسیاری از مشکلات هم به واسطه نداشتن این صفت است، و همچنین از اخلاق انبیاء می باشد، صمت است، یعنی سکوت.
حضرت صادق(ع) می‌فرماید: «اَلصَّمْتُ شِعارُ الْمُحِبِّینَ، وَ فِیهِ رِضَا الرَّبِّ، وَ هُوَ مِنْ أَخْلاَقِ الاَْنْبِیَاءِ وَ شِعَارِ الاَْصْفِیَاءِ. (مصباح الشریعه)»، همچنین آن حضرت فرموده است: شیعیان ما اهل خاموشی هستند و زبانشان بسته است «إِنَّ شِیعَتَنَا الْخُرْسُ».(اصول کافى، ج ۲، کتاب الایمان والکفر)
یکی از ویژگی‌های اولیاء خدا، خاموشی و سکوت آنان است، و از همین رهگذر بهره‌برده‌اند. مرحوم آقای قاضی، مرحوم آیت الحق طیّاره، آیت الله بهجت اینچنین بودند. احمد بن محمد بن ابی نصر بَزنَطى که از اجلای اصحاب بوده‌اند و از خواص حضرت موسی بن جعفر و حضرت علی بن موسی الرضا(ع) بوده است.
از امام هشتم(س) نقل کرده: «الصَّمْتُ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْحِکْمَهِ وَ إِنَّ الصَّمْتَ یَکْسِبُ الْمَحَبَّهَ إِنَّهُ دَلِیلٌ عَلَى کُلِّ خَیْرٍ». (بحارالأنوار- ج ۶۸ – ص ۲۸۸)؛ سکوت دری از درهای حکمت است و سکوت محبت را ایجاد میکند و سکوت راهنما به سمت همه خوبی‌هاست.
سکوت آثار و برکاتی دارد، مانند شعار محبین و أصفیاء است؛ رضایت پروردگار در سکوت است؛ از‌جمله اخلاق‌های أنبیاء است؛ از ویژگی‌های شیعیان است؛ از خصوصیات عارفان بزرگ است؛ دری از درهای حکمت است و راهنما به سوی خیر است.
سکوت انسان را به تفکر وا می‌دارد و از بروز بسیاری از مشکلات حتی مشکلات خانوادگی جلوگیری میکند. در خبری از امام رضا(ع) آمده است: «یأتی على الناس زمان تکون العافیه عشره اجزاء تسعه منها فی اعتزال الناس وواحده فی الصمت»؛ (تحف العقول, ص ۴۴۶)
زمانى فرا میرسد که عافیت ده جزء دارد که نُه جزء آن کنارهگیرى از مردم و یک جزء آن سکوت است. حرف‌زدن باید بجا، عالمانه، ضروری و دارای فوائد باشد.
«جلسه درس اخلاق حجت الاسلام سیدعباس موسوی مطلق/ موسسه هدایت/ بهار 97»
انتهای پیام