به گزارش ایکنا؛ مصطفی ملکیان، پژوهشگر و استاد فلسفه اخلاق همزمان با سالروز شهادت علی (ع) در کانال تلگرامی خود آورده است:
علی ابن ابی طالب علی (ع) وقتی بحثی راجع به نظام جهان می کنند ــ نظامی که به دست خدا و اراده و اختیار خدا ساخته شده است ــ دائما توجه می دهند که این نظامی که بر شما محیط است، نظام نعمت و شکر است نه نظام عمل و حساب. نظام نعمت و شکر است و نعمت یعنی چه؟ یعنی آن چه دیگری به ما می دهد، اما نه به ازای کاری که کرده ایم باید می کردیم و به ازای کاری که نکرده ایم و نمی باید هم می کرده ایم، نعمت از مقوله عوض نیست، از مقوله اجر هم نیست، هم عوض و هم اجر از این جهت مشترک اند که در ازای کاری که نباید می شده و نشده به کسی تعلق می گیرد.
علی ابن ابی طالب علی(ع) به دفعات بسیار عدیده ای ــ شاید بیش از صد مورد ــ در نهج البلاغه می فرمایند که اینجا نظام دهش و سپاس است، نظام دهش و شکر است یعنی آنچه به شما در اینجا داده می شود، پاداش کاری که کرده اید و حقتان را نگرفته اید و کاری نکرده اید که حقی داشته باشید و مستحق باشید که این حق به شما داده شود؛ اینجا در واقع داده می شود بدون اینکه استحقاقی در نظر گرفته شود، وقتی دهش انعام آمیز است؛ طبعا از آن ناحیه چیزی جز سپاس نباید باشد.
رویکرد وجودی به نهج البلاغه ــ مصطفی ملکیان
انتهای پیام