اصرار آمریکا برای دیدار با مقامات ایرانی در ازای وعده های وسوسه انگیز و بدون پیش شرط به این موضوع اشاره دارد که رئیس جمهور آمریکا به نزدیک شدن با ایران نیاز دارد تا از آن برای تضمین موفقیتش در انتخابات میان دوره ای آمریکا استفاده کند اما پا پس کشیدن آمریکا از خصومت علیه ایران بیانگر چشم پوشی ترامپ از سیاست های خصمانه علیه ایران علی الخصوص چشم پوشی از دل خوش کردن های عربستان به این کشور علیه تهران نیز می باشد.
به گزارش ایکنا به نقل از شفقنا؛ پایگاه اینترنتی شبکه المیادین در گزارشی نوشت: شاید آنچه در واکنش به گفتگو‌های ترامپ با کره شمالی، «تئوری شوک» خوانده می‌شود، مبالغه‌ای بی جا باشد در خصوص اینکه تهدید‌های شدید ترامپ، رقیب را از ترس قدرت آمریکا و تمایل برای جلب رضایت این کشور به پای میز مذاکره می‌کشاند.
المیادین افزود:، اما مذاکرات میان رهبر کره شمالی و ترامپ در سنگاپور به اقدامات عملی برای از بین بردن سلاح هسته‌ای کره شمالی منجر نشد و همچنین به روندی برای مداخله آژانس بین المللی انرژِی اتمی برای نظارت بر نابودی زرادخانه هسته‌ای این کشور منجر نشد و حتی تاکنون هیچ نتیجه ملموسی در پی نداشته است.
این شبکه در گزارش خود با اشاره به اینکه همگرایی میان دو طرف فقط در حد تمایل مقدماتی کره شمالی برای پایان دادن به برنامه هسته اش بود، در ادامه افزود: تکرار به اصطلاح «تئوری شوک» در قبال ایران بار دیگر ثابت می‌کند که این ترامپ است که بدون هشدار قبلی و پس از تهدید و ارعاب عقب نشینی می‌کند؛ چون واکنش‌های ایران به تهدید‌های وی، تدبیر قاطع نسبت به این رویارویی را نشان داد که همه نیرو‌ها و نهاد‌های نظامی، سیاسی و دیپلماتیک ایران برسر آن اجماع نظر دارند.
این شبکه عرب زبان افزود: دعوت ترامپ به گفتگوی بدون پیش شرط با ایران ثابت می‌کند که ترامپ از تهدید‌های خود برای دست آوردن تغییر و تحولات یک شبه عقب نشینی کرده است، اما در عین حال نیز ثابت می‌کند که او همچنین از ۱۲ شرط این کشور برای گفتگو با ایران عقب نشینی کرده است که مایک پمپئو مطرح کرده بود.
المیادین در ادامه یادآور شد: ترامپ از طریق ارائه چنین پیشنهادی به ایران از آمادگی خود برای کنار گذاشتن سیاست‌های خصمانه علیه تهران و در عین حال از توقف دل خوش کردن‌های عربستان به آمریکا برای حمایت از اقدامات خصمانه این کشور علیه ایران در منطقه دلالت دارد.
در پایان این نوشته تاکید شده است: پایداری اولیه ایران با توجه به تعادل واقعی قدرت، چه بسا ترامپ را به ارائه امتیازات ملموس و وسوسه‌های دیگر سوق دهد؛ و اگر هم این امتیاز‌ها را رسانه‌ای نکند ممکن است از طریق وزیر خارجه عمان که برای میانجی گیری میان دو طرف اعلام آمادگی کرده، مطرح شود یا شاید هم از طریق ولادیمیر پوتین که هزینه‌های سنگینی را برای آمریکا به همراه خواهد داشت، صورت گیرد.