وی افزود: حتما برای درک قرآن باید فهم درستی از این واقعیات داشته باشیم؛ در سنت تفسیری ما دائما بر سبب نزول تاکید میشده ولی امروز از فضای نزول سخن به میان است یعنی آیات ناظر به این واقعیات هستند ولی به صورت جزئی و ریز به این واقعیات نپرداختهاند.
مرادی تصریح کرد: واقعیات باید به تفسیر اضافه شود نه به متن مقدس به همین دلیل مفسران همواره مطالبی را به تفسیرشان اضافه میکنند؛ از این رو انسان و جهان و حیات و زیست او حتما باید به درستی شناخته شود متوجه تفسیر درست متن هم نمیشویم.
عضو هیئت علمی دانشگاه قرآن و حدیث با اشاره به فرایند فهم تصریح کرد: نیازها، تمایلات و خواستهها و فهمهای بیرونی و ... دست به دست هم میدهد تا ما از متن معنایی را بفهمیم که با دیگری متفاوت است؛ ما به فرایند فهم کم توجه کردهایم لذا هر مفسری فهم متفاوتی از دیگر به دست داده است.
وی افزود: در قرآن گزارههایی وجود دارد که همگی ناظر به واقعیات محسوس و عینی عالم نیستند و دور از دسترس ما هستند که نیاز به تاویل دارد که فرایند خاص خود را دارد؛ در تفسیر متن باید این مولفات را هم مدنظر داشته باشیم.
مرادی همچنی در تبیین کارکرد دین و تعریف از آن بیان کرد: با توجه به واقعیتی که از دین میشناسم سه کاربرد دارد؛ اول اینکه مجموعه آموزههای قدسی است که انسان به آن دلبستگی دارد ولی ممکن است متافیزیکی نباشد؛ دسته دوم آموزهها و گزارههایی قدسی و متافیزیکی که تجربه معصوم(ع) هستند و یا از جانب خدا به صورت مستقیم نازل شده است و نوع سوم انتظار از دین هم هر نوع فهم توسعه یافته از دین است و امری کاملا بشری است چیزی که در اختلافات میان فقها شاهد آن هستیم.
مرادی بیان کرد: دین آمده تا حوزههای ناشناخته را به بشر نشان و به او تعالی بدهد و بیش از این انتظار از دین کاری خلاف هدفگذاری از دین است لذا از دین نباید انتظار تکنولوژی داشته باشیم زیرا تکنولوژی چیزی است که خود بشر میتوانسته ایجاد کند و اگر دین در این مسائل بحثی دارد موردی است.
انتهای پیام