این روزها با شدت گرفتن روز افزون مصائب و تنگناهای اقتصادی دیگر کمتر کسی به فکر مردم زلزله زده کرمانشاه است. انگار مردم سرپلذهاب همچون جزیره‌ای دور افتاده و جدا شده از جغرافیای ایران، یکبار دیگر زیر آوار زلزله مهیب فراموشی، در چادرها و کانکس‌هایشان محبوس شده‌اند. گرد و غبار یاس و ناامیدی سراسر شهر را فرا گرفته است. زلزله‌زدگان مستاجر بلاتکلیف و صاحبان مسکن آسیب دیده به علت تورم سرسام آور و احتکار، از تأمین آهن و مصالح ساختمانی و بازسازی منازل خود عاجز مانده اند، مردم این منطقه هر روز را به انتظار روزهای بهتر سپری می‌کنند و کودکان لابلای خرابه‌ها و کانکس‌ها، آینده خود را می‌جویند.
