حسین عباس‌زاده، معاون صنایع دستی میراث فرهنگی خراسان جنوبی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان جنوبی، گفت: تَرکه‌بافی، از صنایع دستی خراسان جنوبی بوده و سالیان متمادی است، روستاییان هنرمند این استان با سرانگشتان طلایی خود آن را زنده نگه داشته‌اند.
عباس‌زاده با اشاره به اینکه به ساخت انواع ظروف با استفاده از شاخه‌های نازک وباریک درختان و درختچه‌ها «تَرکه‌بافی» می‌گویند، افزود: پس از جدا‌سازی شاخه‌های(ترکه‌ها – سافت‌ها) مورد نظر از دو نوع درخت بید(سرخ بید (مینا) و بید رودی ) و یا درختچه سافترگ(بادام کوهی، بادام تلخ)، آنها را از هر گونه برگ و زائده پاک کرده و برحسب طول و قطر دسته‌بندی می‌کنند.
معاون صنایع دستی میراث فرهنگی خراسان جنوبی گفت: در صورت استفاده از تَرکه‌های قدیمی و غیر‌منعطف، آنها را چندین روز در آب می‌خیسانند تا انعطاف‌پذیر و قابل استفاده شود.
وی افزود: از دو دسته چهارتایی عمود بر هم از ترکه‌های قوی‌تر، ساختاری هشت شعاعی که اسکلت اساسی واولیه کار را تشکیل می‌دهد، به‌وجود می‌آید، آنگاه به وسیله ترکه‌های نازک عمل بافت تا تکمیل دیواره‌های شیء ادامه می‌یابد.
معاون صنایع دستی میراث فرهنگی خراسان جنوبی ادامه داد: از تولیدات ترکه‌بافی بیشتر به عنوان آبکش برنج، شستن سبزی و میوه، سبد میوه، سبزی و گل، خشک کردن میوه‌ها، حمل بار و جای خوراک حیوانات اهلی استفاده می‌شود.
عباس‌زاده تصریح کرد: ابزار کار این رشته بسیار ساده و محدود به یک چاقو است. این حرفه بیشتر اختصاص به شهرستان بیرجند، بالاخص روستاهای کوهپایه رشته کوه باقران دارد که به عنوان منبع اصلی مواد اولیه این صنعت است.
وی یادآور شد، تکنیک و فن ترکه‌بافی «سافت بافی» به شماره 813 در فهرست عادی میراث ناملموس ملی ثبت شده است.
برای مشاهده فیلم ترکه بافی اینجا کلیک کنید.
سپیده قلندری اسفدن
انتهای پیام