باز رنگ آسمان می‌شود نیلوفری
یاس دارد روی لب نغمه‌های دلبری
می‌نشیند روی گل گَردی از جنس سحر
می‌وزد از باغ‌ها بوی عطر عسکری
چلچراغ عشق شد خوشه پروین از او
دامن خود را زمین می‌کند رنگین از او
می‌شکافد آسمان می‌شکوفد اطلسی
عطر و نور و روشنی می‌چکد از او بسی
مثل تو ای آفتاب ای بلور چشم گل
یا ندارد هیچ کس یا نیاورده کسی
پرده‌دار حُسن تو آفتاب خاوری
ای درخشان‌تر ز عشق یا زَکیُّ الْعسکری
ای معطر جان و دل از ربیع الثانی‌ات
جَنَّةُالْمَأوای جان جلوه روحانی‌ات
ای بهشت بی‌بدیل آفتاب روی تو
وی رواق چشم‌ها طلعت نورانی‌ات
ماه و خورشید از رُخت در جهان تابیده‌اند
بوده‌ای لایق تو را گر حسن نامیده‌اند
مادر پاکت حُدَیْث از گل روی تو گفت
از طراوت بخشیِ روی نیکوی تو گفت
روی فرش پرنیان ماه را در بر گرفت
در تبسم شد، شکفت از شب موی تو گفت
با زلال چشم تو موج می‌زد خنده‌اش
آسمان روشن شد از مولِد فرخنده‌اش
ای مدینه، آسمان می‌درخشد با گُلت
روی دستان زمین شد شکوفا تا گُلت
می‌نشاند روی دل دسته گل‌هایی ز نور
می‌تکاند روی ماه رنگ سبزش را گُلت
این گُلت آئینه نقش‌های دلبری ست
روی گلبرگ فلق عطر روی عسکری‌ست
ای حریمت وسعت بیکران سبزه‌زار
چارده خورشید را یک بهار آئینه‌دار
ای که ماه چهره‌ات روشنای دیده‌هاست
وی که حسنت عشق را می‌برد سمت بهار
ما همه دلداده حُسن دلجوی توایم
آفتابا کن نظر ذره در کوی توایم
کوی تو در سامرا قبله گاه جان ماست
آن حریم با صفا روضه رضوان ماست
مروه دل مرقدت، زمزم جان عطر توست
جای جای تربتت باغ گل افشان ماست
در طواف چشم تو آمده جان یا حسن
در حضورت می‌شود غنچه خندان یا حسن
آسمانی بنگریم روز میلاد تو را
ماه دل‌ها کرده‌اند روی شمشاد تو را
یا امام عسکری برده‌ای دل از بهشت
داده‌اند انگور عشق باغ آباد تو را
شد مزین هر افق از نگین چشم تو
گشت «یاسر» از شعف خوشه چین چشم تو
انتهای پیام