در این روایت که به صورت داستانی بیان شده، شخصیت‌های اصلی «پانوسیان» و نویسنده‌ای از دوران جنگ به نام «جعفر» است که پانوسیان شخصیتی ارمنی و دوست جعفر است و به اصرار وی در نخستین روز حضور مقام معظم رهبری در شیراز به میان مردم می‌آید، اما بعد به دلیل اتفاقاتی که برای جعفر پیش می‌آید، او را به بیمارستان برده و مجبور می‌شود که تمام این ۹ روز را در شیراز بماند.
او در بیمارستان با دفترچه خاطرات جعفر روبرو می‌شود. یادآوری این خاطرات باعث برگشت به گذشته و سال‌های حضور رهبری در جبهه می‌شود. دو شخصیت که در داستان حضور دارند گرچه خیالی هستند، ولی آنچه می‌بینند مستند است؛ بنابراین ما در رمان با دو شخصیت تخیلی (پانوسیان و جعفر) روبرو هستیم که در معرض و درگیری اتفاقات و حوادث واقعی قرار می‌گیرند. این جاست که پارادوکس و تضاد هم شکل می‌گیرد.
عنوان «حافظ هفت» برای این کتاب اشاره‌ای است به ترور نافرجام مقام معظم رهبری در تاریخ ۶ تیر ماه ۶۰ در مسجد ابوذر تهران که با این کد، محافظان رهبری خبر را اعلام کردند. همچنین اشاره‌ای به حافظ شیراز و عرفان عطار نیز دارد.
انتهای پیام