حجت‌الاسلام محمد امیری‌طیبی، مدرس حوزه و دانشگاه زاهدان در گفت‌وگو با ایکنا از سیستان و بلوچستان، گفت: دین اسلام همان‌طور که به باطن انسان‌ها اهمیت می‌دهد، روی نظم و آراستگی ظاهری انسان‌ها نیز حساس است.
وی ادامه داد: خداوند در آیه 31 سوره مبارکه اعراف می‌فرماید «يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ؛ ای فرزندان آدم، زیورهای خود را در مقام هر عبادت به خود برگیرید». در این آیه خداوند از ما می‌خواهد که هر گاه قرار است عبادت کنیم و وارد عملیات معاشقه با معبود شویم، بهترین لباس‌ها و بهترین عطرها را استفاده کرده و در حالت آراسته به خدا نزدیک شویم.
این مدرس حوزه و دانشگاه بیان کرد: استفاده از عطر جزء سیره ائمه(ع) است؛ پیغمبر اسلام آن چه را که براى بوى خوش هزینه مى‌کردند، بیشتر از آن بود که در غذاى خود هزینه مى‌کردند. همچنین امام صادق(ع) چنان از عطر استفاده مى‌فرمود که مکان نماز گزاردن ایشان در مسجد از بوى خوش عطر ایشان قابل تشخیص بود.
وی افزود: آراستگی ظاهر و داشتن نظم در زندگی، نظر رحمت خدا را جلب می‌کند و از آن طرف، نظر رحمت خدا از خانه‌ای که شلخته است، آراسته نیست و نظم ندارد، برمی‌گردد.
امیری عنوان کرد: برای مدتی وحی از پیامبر(ص) قطع شد؛ مردم آشفته شدند و علت را از ایشان پرسیدند؛ حضرت فرمودند چرا قطع نشود!؟ شما ناخن‌هایتان را نمی‌گیرید، بوی خوش استفاده نمی‌کنید و ظاهرتان را آراسته نمی‌کنید.
وی بیان کرد: آراستگی ظاهر، نه تنها آثار مثبت روحی و روانی بر دیگران دارد، آثار مثبتی در خود فرد نیز به‌وجود می‌آورد. انسانی که آراسته است، حال بهتری دارد. همچنین اسلام می‌خواهد که شخصیت مؤمن حفظ شود؛ وضع ظاهری ژولیده و مراعات نکردن پاکیزگی و آراستگی ظاهر باعث می‌شود تا دیگران نگاه تحقیرآمیز به انسان داشته باشند.
این مدرس حوزه و دانشگاه گفت: آنچه اهمیت دارد، این است که ساده‌زیستی با آراستگی منافاتی ندارد؛ هم می‌توان ساده بود و هم آراسته. آراستگی ظاهری، غیر از تمایل‌های افراطی به مادیات و تبرج است.
انتهای پیام