به گزارش ایکنا از سیستان‌وبلوچستان، برای برداشتن گام دوم، باید از تجربه گام اول استفاده کرد. در جنگ تحمیلی دشمنان به نیرو و ادوات ۸۰ کشور دنیا تکیه داشتند اما ما در سنگر خود به جز نیروی داخلی به کسی دل نبستیم. چون یقین داشتیم فقط زمینی دل می‌سوزاند که آتش بر روی آن است.
هنر دفاع مقدس این بود که هرکس در سرجایش بود؛ تخصص و آموزش، سنگر و رده را مشخص می‌کرد. تیربارچی بهترین تیرانداز بود و غواص بهترین شناگر محله‌اش بود.
شایسته یابی دوران دفاع مقدس گمشده مدیریت امروزی است؛ برای پیروزی در جنگ تحمیلی اقتصادی باید معیار انتخاب، شایستگی نیروها باشد؛ اگر این هنر در او بود، بشود فرمانده جنگ اقتصادی، درست مثل شهید باقری، باکری، زین الدین و همت که سن و سال‌شان از هر فرمانده نظامی ارتش‌های بزرگ دنیا کمتر بود ولی عملیاتی طراحی می‌کردند که سرفصل درسی دانشگاه‌های نظامی دنیا شد.
اگر نخبگی و تلاش نیرو ملاک باشد هر جناحی، بال پرواز ملت میشود، برای اینکه کشور اداره مطلوب شود، باید مثل دوران دفاع مفدس، کارها سپرده شود به کسانی که اولاً تخصص دارند، ثانیاً دل به کار دهند، نه آنان که از هردو نعمت محرومند و صرفا محافظه کارند.
یادداشت از احمد ملاشاهی، فعال فرهنگی و معاون خبر سابق صداوسیمای سیستان و بلوچستان
انتهای پیام