به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ حضرت سليمان(ع) از پيامبرانى بود كه خداوند او را بر جن و انس و... مسلط کرده بود. روزى چند نفر از اصحاب خود را همراه يكى از جنهاى بزرگ و گردنكش فرستاد، تا چند ساعتى به ميان مردم بروند و گردش كنند و سپس بازگردند و به اصحاب فرمود: در اين سير و سياحت هر چه را از آن جن شنيديد به خاطر بسپاريد و وقتى نزد من آمدند براى من بيان كنيد.
آنها همراه آن جن سركش حركت كردند تا به بازار رسيدند و امور زير را از آن جن ديدند:
1 - ديدند آن جن به آسمان نگاه كرد و سپس به مردم نگريست و سرش را تكان داد.
2 - از آن جا عبور کردند تا به خانهاى رسيدند. ديدند شخصى از دنيا رفته و بستگان او گريه مىكنند. آن جن وقتى كه آن منظره را ديد خنديد.
3 - از آن جا عبور کردند و افرادى را ديدند كه سير را با پيمانه ولى فلفل را با وزن(و سنجش دقيق ترازو) مىفروشند. آن جن با ديدن آن منظره خنديد.
4 - از آن جا عبور کردند و به گروهى رسيدند. ديدند آنها ذكر خدا مىگويند و به ياد خدا به‌سر مىبرند، ولى گروه ديگرى در كنار آنها هستند و به امور بيهوده و باطل سرگرم. آن جن سرش را تكان داد و لبخند زد.
ياران سليمان(ع) از اين سير و عبور بازگشتند و جريان را (در چهار مورد فوق) به سليمان(ع) گزارش دادند.
حضرت سليمان(ع) آن جن را احضار كرده و از او چهار موضوع مذكور را پرسيد:
1 - وقتى كه به بازار رسيدى، چرا سرت را به آسمان بلند کردى، و سپس به زمين و مردم نگاه كردى و سرت را تكان دادى؟
جن گفت: فرشتگان را بالاى سر مردم ديدم كه اعمال آنها را با شتاب مىنوشتند. تعجب كردم كه آنها اين گونه با شتاب مىنويسند ولى انسانها آن گونه با شتاب سرگرم (امور مادى خود) هستند.
2 - وقتى كه به خانهاى وارد شدى، شخصى مرده بود و حاضران گريه مىكردند، چرا خنديدى؟
جن گفت: خندهام از اين رو بود كه آن شخص مرده، به بهشت رفت، ولى حاضران (به جاى خوشحالى) گريه مىكردند.
3 - چرا وقتى كه ديدى سير را با پيمانه، و فلفل را با وزن مىفروشند خنديدى؟
جن گفت: از اين رو كه ديدم سير را با آن همه ارزش، كه كيمياى درمان است با پيمانه مىفروشند، ولى فلفل را كه مايه بيمارى است با وزن دقيق به فروش مىرسانند! از روى تعجب خنديدم.
4 - چرا در مورد آن دو گروه كه يكى در ياد خدا و ديگرى سرگرم لهو و امور بيهوده بودند، سر تكان دادى و خنديدى؟
جن گفت: زيرا تعجب كردم كه دو گروه، هر دو انسانند، ولى گروه اول بيدار و در ياد خدايند، اما گروه دوم غافل و سرگرم در بيهودگى هستند.
به نقل از بحارلانوار . ج 14 ص 79
مریم بشیری
انتهای پیام