خاطره قاری ایرانی از ترس آرژانتین از ندای «الله اکبر» / پخش تلاوت از شبکه‌ای صهیونیستی

سید ناصر رضوی قاری و مدرس قرآن و از شاگردان استاد مولایی(ابراهیم پورفرزیب) بود که هم‌اکنون ساکن اصفهان است. وی در اول فروردین سال‌ ۱۳۳۴ در تهران متولد شد و از قاریانی بود که برای تشییع پیکر امام خمینی(ره) حضور یافت و بر پیکر مطهر ایشان سوره مبارکه حمد را به سبک استاد منشاوی تلاوت کرد.

رضوی در گفت‌وگو با ایکنا به خاطره‌ای از اعزامش به کشور آرژانتین اشاره کرد که در ادامه متن آن از نظر می‌گذرد؛

طی نخستین سفرم به محض آغاز فعالیت‌های آموزشی، مردم شیعه و اهل تسنن و حتی مسیحیان و بودائیان شهرهای مختلف این کشور از این دوره‌ها استقبال کردند، به گونه‌ای که برخلاف سفرهای مختلف و به جای پنج روز، چهارماه ما را نگه داشتند.

نخستین اعزامم با مرحوم محمدعلی اوحدی و استاد سیدمرتضی سادات فاطمی بود. افراد در آرژانتین استشهادیه پر کردند و از ما خواستند، مدتی در آنجا بمانیم تا به اجرای برنامه‌ها و دوره‌های آموزشی بیشتری بپردازیم، خاطرم هست حدود چهار ماه تمام در سفر اول آنجا بودیم و بلافاصله برای سفر بعدی هم دعوت نامه ارسال کردند که سه ماه، سه ماه آنجا می‌ماندیم. طی سفر‌های سوم و چهارم، عده استقبال‌کنندگان از ما در فرودگاه به اندازه‌ای زیاد بود که چندین ماشین برای استقبال می‌آمدند.

طی این سفرها استقبال در فرودگاه به اندازه‌ای زیاد بود که رژیم صهیونیستی آرژانتین در فرودگاه به وحشت افتاد. هنگامی که وارد فرودگاه شدم، صدای الله اکبر در سالن فرودگاه پیچید و این موجب شد که معلوم شود از ایران آمده‌ام. متأسفانه پلیس دور ما را گرفت، به گونه‌ای که می‌خواست من را دستگیر کند، گفتم: «چرا می‌خواهید دستگیر کنید؟» گفتند: «زمان شاه ایران هم هنگامی که الله اکبر گفتید، رژیم شاه را ساقط کردید اینجا نیز الله اکبر گفتید و ما احساس تزلزل کردیم».

برای همین بود که مراحل صدور ویزا برای من از سوی دولت آرژانتین، سه ماه و نیم و بعضاً نیز چهار ماه به طول می‌انجامید و هنگامی که به سفارت آرژانتین در تهران ‌رفتم و علت تأخیر را پرسیدم، گفتند «تو برای چی می‌خواهی به آنجا بروی؟» گفتم «می‌خواهم قرآن بخوانم» گفتند «نه، تو آنجا فعالیت سیاسی می‌کنی»، گفتم من در محافل به تلاوت قرآن می‌پردازم و سخنرانی بر علیه آن چیزهایی که شما می‌گویید، نکرده و نداشته‌ام».

تلویزیون آرژانتین حتی یک لحظه تصویر انقلاب اسلامی را نشان نمی‌داد، فقط یک سال در زمان ریاست جمهوری حجت‌الاسلام سیدمحمدخاتمی، رئیس جمهور وقت، لحظه‌ای تصویری و خبری را ارائه کردند که آن هم به خاطر موضع‌گیری لیبرالی ایشان بود، اما در یکی از جلسات قرآن در مسجدی در شهر توکومان، خبرنگاری با حجاب نامناسب برای مصاحبه با من آمده بود که مصاحبه درباره موضوعی که گفت را انجام ندادم، اما به او جمله بسیار مؤدبانه آرژانتینی گفتم که به بزرگان و شخصیت‌ها می‌گویند؛ یعنی «تقاضامند هستم جلوس بفرمائید».

تا من این جمله را گفتم، آن خانم نشستند و از ایشان تقاضا کردم تا تلاوتم از سوره مبارکه حمد را ضبط کنند و من هم این سوره را به سبک استاد محمد صدیق منشاوی تلاوت کردم. در دلم به مادرم حضرت زهرا(س) متوسل شدم تا این تلاوت این بانوی خبرنگار را منقلب کند و این تابو را شکسته شود و صدای من تأثیرگذار باشد. 

هنگامی که برای اجرای محفل شب به مسجد شهر توکومان رفتم، امام جماعت آن شیخ محمود که از شیعیان نیز بود، به من گفت: «طیب طیب، بدو بیا»، در عین ناباورانه در تلویزیون صهیونیستی، قرائت قرآن من از سوره مبارکه حمد به سبک منشاوی پخش شد و این تابو شکسته شد. الحمد الله رب العالمین.