حاج آقا مجتبی تهرانی درباره وسعتِ رحمتِ پروردگار می‌گوید: در روایت آمده است که وقتی خداوند این عالم را خلق کرد، بعد از خلقت دیگر نظر رحمتی به این عالم نکرد و از نظر اهل معرفت این تنها ذره‌ای از رحمت خداوند بود که موجب این همه خلقت شد. اگر به عالم غیرماده توجه کنیم، خدا چه رحمتی خواهد داشت. اگر اینگونه تعبیر کنیم که مهمانخانه خدا یا پذیرایی خدا در عالم دیگری قرار دارد، یعنی رحمت رحیمیه و رحمانیه از نظر وسعتش مربوط به آن عالم است. چنین دیدی باید همراه انسان باشد.