شب نخست ماه مهمانی خدا بود که دست به دعا برداشت: «خدایا امشب شب اول است و ما مهمانت هستیم. همین دم بیا دستمان را بگیر و حاجات ما را بده. کرامتت همین را اقتضا می‌کند.» آقا مجتبی تهرانی معلم اخلاقی بود که اشراف کاملی بر حدیث داشت و حرف‌هایش به دل مردم می‌نشست. جلسات احیای شب‌های قدر او با برنامه‌ای دقیق برگزار می‌شد. آقا مجتبی تا ساعت سه بامداد جلسه را تمام می‌کرد تا مردم برای صرف سحری به موقع به خانه‌هایشان برسند.