صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۸۹۷۹۱۱
تاریخ انتشار : ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۶:۱۸
رمضان با قرآن / 16

نمی‌توانیم بگوییم که آدم خوبی هستیم و به مسجد می‌رویم، ولی نسبت به والدینمان بی‌توجه هستیم. شرط دین‌داری و مؤمن بودن احسان به والدین است.

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمود متوسل، مدرس حوزه و دانشگاه و دبیر ستاد تفسیر قرآن کریم، در قسمت شانزدهم از مجموعه مباحث رمضان با قرآن، به تشریح ابعاد آیه «...وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً» پرداخت که در ادامه می‌خوانید و می‌بینید.

قرآن دین زندگی و کتاب زندگی است و فقط دستورات عبادی ندارد، بلکه بخش زیادی از دستورات، مواردی است که باید در زندگی مراعات کنیم تا زندگی و دنیای خوبی داشته باشیم.

یکی از ساده‌ترین دستوارتی که همه ما آموخته‌ایم و از دوران کودکی بارها آن را شنیده‌ایم و برای ما بسیار ساده انگاشته شده، دستور قرآنی «وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً» است. شاید این دستور به نظر ساده باشد و زمانی که آن را می‌شنویم، با خود بگوییم که این موضوع مهمی نیست، اما این تأکید قرآنی یکی از مهمترین دستورات دینی است که خداوند بر آن عنایت ویژه دارد.

خداوند در قرآن کریم این دستور را همیشه بعد از پرستش خود مورد تأکید قرار داده و فرموده مرا عبادت کنید و بعد از آن به والدین خود نیکی کنید. نمی‌توانیم اهل نماز و روزه باشیم، اهل مسجد و دعا باشیم، ولی نسبت به والدینمان کم‌توجه، بی‌اعتنا و بدزبان باشیم و یا رفتار ناشایستی نسبت به آنها داشته باشیم.

نمی‌توانیم بگوییم که آدم خوبی هستیم و به مسجد می‌رویم، ولی نسبت به والدینمان بی‌توجه هستیم. شرط دین‌داری و مؤمن بودن احسان به والدین است.

براساس این آیه، نسل نو و قدیم همیشه باید با هم ارتباط و پیوند داشته باشند. یکی از مشکلات جوامع امروزی این است که متأسفانه میان نسل‌ها گسست ایجاد کرده است. دین این‌ موضوع را نمی‌پذیرد و می‌گوید که پدران و نیاکان احترام و حرمت دارند و باید از تجربیات و آموخته‌های آنان استفاده کرد.

نکته دیگر این است که در خدمت به والدین باید مستقیماً و بدون واسطه عمل کنیم و ارزش کار به همین این است. احسان به والدین حد و مرز ندارد و باید تا جایی که می‌توانیم به پدر و مادر احسان کنیم.

نکته دیگر این است که احسان با انفاق متفاوت است؛ انفاق گاهی کمک مالی است ولی احسان یعنی گاهی پدر و مادر نیاز مالی ندارند، بلکه باید به آنها توجه و محبت داشته باشیم. بنابراین باید هر نیازی که پدر و مادر دارند از محبت گرفته تا نیاز مالی آنها را خودمان مستقیماً رفع کنیم.

نکته دیگر این است که این آیه می‌فرماید اگر پدر و مادر پیر شدند آنها را از خانه بیرون نکنید و پدر و مادر را کنار خودتان حفظ کنید. نکته آخر اینکه من و شما وظیفه داریم برای پدر و مادرمان همیشه دعا کنیم حتی اگر از دنیا رفته‌اند. احسان به والدین با مرگ آنها تمام نمی‌شود و باید پس از فوتشان و تا وقتی که زنده هستیم برای آنها احسان کنیم و به هر شکلی برای آنها خیرات بفرستیم.

انتهای پیام
مطالب مرتبط