به گزارش ایکنا، محسن اسماعیلی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و نهج‌البلاغه‌‌پژوه، در بیست‌وششمین بخش درس‌گفتارهای علوی می‌گوید: ما جلوتی داریم و خلوتی. گاهی در حضور دیگران و گاه تنها هستیم. وقتی در حضور دیگران هستیم، کمتر می‌شود که دچار کار خطا شویم و دست به گناه بزنیم. خجالت می‌کشیم و شرم داریم از اینکه در مقابل دیگران گناه کنیم که بسیار باارزش است و خدا نکند از کسی این شرم گرفته شود.
امام صادق(ع) فرمود که پیامبر(ص) فرمود: از میان همه گفته‌های حکمت‌آمیز انبیا(ع) یک چیز بیشتر باقی نمانده است و آن اینکه اگر حیا ندارید، هر کاری دلتان می‌خواهد انجام دهید. پس بسیار مهم است که در مقابل چشم دیگران حیا داشته باشیم. اما مهم‌تر این است که در خلوت هم حیا داشته باشیم.
شرم مخصوص حضور دیگران نیست و وقتی از حضور بندگان خدا خجالت می‌کشیم، چرا از خدا خجالت نکشیم. علی(ع) فرمود: شرم کنید از کار زشت، در زمانی که تنها هستید و آن کسی که در آنجا شما را می‌بیند همان می‌خواهد در قیامت شهادت دهد و علیه شما حکم صادر کند.