صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۹۰۰۲۹۵
تاریخ انتشار : ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۱:۲۸

نقل است امام سجاد(ع) شب بیست هفتم ماه رمضان تا آخر شب مکرر می‌خواند: «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَی دَارِ الْخُلُودِ وَ الاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ؛ خدایا دوری از خانه فریب، و بازگشت به خانه جاویدان، و آمادگی برای مرگ پیش از رسیدن آن را روزی‌ا‌م گردان.»

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، شب بیست هفتم ماه مبارک رمضان از جمله شب‌های با فضیلتی است که برای این شب نیز اعمالی وارد شده از جمله اعمال این شب مبارک غسل کردن است. در كتاب «نهدى» آمده است: «ابن ابى يعفور» مى‌گويد: از امام صادق(ع) درباره غسل كردن در ماه رمضان پرسيدم، فرمود: «در شب نوزدهم و بيست‌و‌يكم و بيست‌وسوم و بيست‌وهفتم و بيست‌ونهم غسل كن.»

از دیگر اعمال این شب زیارت امام حسین(ع) و نمازی است که از پیامبر(ص) روایت شده است. حضرت فرمودند: «هر کس در شب بیست‌وهفتم ماه رمضان، چهار رکعت بخواند و در هر رکعت سوره حمد و سوره ملک را قرائت کند و اگر سوره ملک را حفظ نبود، سوره توحید را 25 مرتبه تلاوت کند، خداوند گناهان خود و والدینش را می‌آمرزد».

دعای مخصوص شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان

از جمله دعاهایی که در این شب به خواندن آن سفارش شده دعایی است که از كتاب «محمّد بن ابى قرّه» نقل شده و به شرح ذیل است: «یَا مَادَّ الظِّلِّ وَ لَوْ شِئْتَ لَجَعَلْتَهُ سَاکِنا وَ جَعَلْتَ الشَّمْسَ عَلَیْهِ دَلِیلا ثُمَّ قَبَضْتَهُ [إِلَیْکَ ] قَبْضا یَسِیراً یَا ذَا الْجُودِ وَ الطَّوْلِ وَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْآلاءِ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ یَا قُدُّوسُ یَا سَلامُ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا عَزِیزُ یَا جَبَّارُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا اللَّهُ یَا خَالِقُ یَا بَارِئُ یَا مُصَوِّرُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلاءُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.»

«اى گسترنده سایه، و اگر می‌خواستى آن را بى‌حرکت مى‌کردی، خورشید را بر آن راهنما قرار دادى، سپس آن را جمع کردى جمع کردنى آسان، اى صاحب جود و عطا و بزرگ منشى و نعمت‌ها، معبودى جز تو نیست، داناى غیب و آشکار، بخشنده مهربان، معبودى جز تو نیست، اى قدوس، ای سلام، اى ایمنى بخش، اى چیره، اى توانا، اى پرشکوه، اى بزرگ منش، اى خدا، اى آفریننده، اى پدیدآورنده، اى صورت بخش، اى خدا اى خدا، اى خدا، نام‌هاى نیکوتر، نمونه‌هاى برتر، بزرگ منشى و نعمت‌ها از آن توست، از تو مى‌خواهم که بر محمّد و خاندان محمد درود فرستى».

«وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِی عِلِّیِّینَ وَ إِسَاءَتِی مَغْفُورَةً وَ أَنْ تَهَبَ لِی یَقِینا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِیمَانا یُذْهِبُ الشَّکَّ عَنِّی وَ تُرْضِیَنِی بِمَا قَسَمْتَ لِی وَ آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِیقِ وَ ارْزُقْنِی فِیهَا ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ وَ الرَّغْبَةَ إِلَیْکَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْبَةَ وَ التَّوْفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ.»

و قرار دهى در این شب نامم را از سعادتمندان روحم را با شهیدان و نیکوکارىام را در بلندمرتبه‌ترین درجه بهشت، و بدکارى‌ام را آمرزیده، و به من ببخشى یقینى که قلبم با آن همراه باشد و ایمانى که شک را از من بزداید و خشنودى به آنچه که نصیبم کرده‌اى و پاداش نیکو در دنیا و در آخرت را به ما عنایت فرما و ما را از عذاب آتش سوزان حفظ کن. در این شب ذکر و شکرت و رغبت به سویت، بازگشت و توبه را روزى‌ام فرما و به آنچه محمد و خاندان محمد(درود خدا بر او و ایشان) را بر آن موفق کردی توفیقم ده.

زید ابن علی نقل می‌کند که امام سجاد(ع) از اول شب تا به آخر شب بیست و هفتم ماه رمضان دعای زیر را تا آخر شب مکرر می‌خواند: «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَی دَارِ الْخُلُودِ وَ الاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ، خدایا دوری از خانه فریب، و بازگشت به خانه جاویدان و آمادگی برای مرگ پیش از رسیدن آن را روزی‌ا‌م گردان.»

دعاهایی دیگری از معصومین(ع) در شب‌های پایانی ماه مبارک رمضان وارد است که در شب بیست هفتم نیز خوانده می‌شود و مشروح آن در مفاتیح الجنان آمده است.

منبع: مفاتیح‌الجنان شیخ عباس قمی

انتهای پیام