محمد از دانشجویان مسلمان پیرو خط امام بود که در رشته فیزیک دانشگاه صنعتی شریف تحصیل میکرد. وی قبل از شهید قدوسی مدت کوتاهی در دادستانی انقلاب خدمت کرد. با شروع جنگ به جبهه شتافت تا به تکلیف خود عمل و از اسلام و انقلاب حراست کند. محمد در عملیات والفجر یک در ۲۱ فروردین ۱۳۶۲ در منطقه فکه به درجه رفیع شهادت نائل آمد. لیکن به دلیل عدم اطلاع به مدت ۹ سال مفقود اعلام شد که بالاخره به همت جستجوگران سپاه در ۲۱ مهرماه ۱۳۷۱ باقیمانده پیکر پاکش کشف شد و در مزار شهدای شهرستان ملایر ـ زادگاهش ـ به خاک سپرده شد. آخرین نامه‌ای که او قبل از شهادت برای والدین خود ارسال کرده، در حقیقت همان وصیتنامه اوست که حکایت از آمادگی و عشق محمد به شهادت در راه معشوق داشت.
فراز‌هایی از وصیتنامه شهید محمد بولوردی
والعصر * ان الانسان لفی خسر * الاالذین آمنوا و عملوالصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر*
سپاس خدای عزوجل را که بر ما منت نهاد تا با وجود مبارک پیامبر عظیم الشان محمدبن عبدالله(ص) و وصی او و ائمه طاهرین آشنا شویم. سپاس خدای را که مرا به دین مبین اسلام، تنها راه نجات بشریت از هر گونه قید و بند غیرالهی آشنا گردانید و سپاس و شکر او را که مرا در زمان انقلاب عظیم اسلامی زنده نگاهداشت و طعم حکومت الله را بر من چشاند و ولی‌اش را امام من گردانید گرچه «و قلیل من عبادی الشکور» خدایا اینک که این وصیتنامه را می‌نویسم، گرچه شرمسار و متزلزل و ذلیل، ولی خود را آماده بندگی تو می‌بینم و خود را انشاءالله تعالی آماده موتی که عاشقانت را از دنیا جدا میکند، مرا نیز جدا گردانی. مرگی که نه در بستر که در حین شداید، اما به امید دیدارت و مرگی که در راه استقرار حکومت و استحکام جمهوری اسلامی باشد.
خدایا، من شرمنده‌تر از آنم که بخواهم برای امت اسلام و امام امت دعا کنم، اما از تو می‌خواهم هر چه بیشتر آن‌ها را در دینشان که راه توست راسخ‌تر گردانی و طعم پیروزی بر کفار مشرکین منافقین معاندین را به اماممان بچشانی و آن‌ها را شفیع برای همه مسلمین در آخرت قرار دهی و از تو می‌خواهم پدر و مادرم را از من راضی گردانی، چه حق آن‌ها را ادا نکرده‌ام و از آنان می‌خواهم که هر چه استوارتر و آگاهانه‌تر و با التفات بیشتر نسبت به انقلاب اسلامی و امام، به حرکت خود ادامه دهند و از هیچ نهراسند و دعا کنند که فرزندانشان غیر از راه الله، راه دیگری نپیمایند و در صورتی که خداوند شهادت را نصیب من کرد گریه عاجزانه نکنند و از خداوند بخواهند که اگر در شهادتم خللی بوده و مطامعی غیر از الله بوده، بر من آسان گیرند که ان الله غفور رحیم.
از همه برادران و خواهرانم طلب حلالی نموده و بدان‌ها وصیت میکنم که به اسلام با تمام جان و دل بگروند و هر چه امر کرد با جان بخرند و به جان امام امت دعا کنند که البته پیروی از او بهتر از این خواهد بود.
شنبه ۶۱/۶/۲۰
انتهای پیام