نقل کرده‌اند که آیت‌الله نجابت را به محلی دعوت کردند. صاحب خانه می‌گوید وقتی سفره ناهار را پهن کردیم، آقای نجابت را دیدم که به خوراک خیره خیره نگاه می‌کنند، پرسیدم آقا اگر این غذا را دوست ندارید چیز دیگری تهیه کنیم؟ فرمودند:خیر! در آشپز این خوراک حیرانم! موضوع را نفهمیدم، دوباره فرمودند:کسی که این غذا را پخته حال عجیبی داشته است! عرض کردم: آقا این را مادرم پخته است! آمدم و از مرحوم والده جویای حال شدم، ایشان گفت از اولی که شروع به پختن غذا کردم، خداوند حالی کرامت فرمود که تا آخر پختن، مدام گریه می‌کردم! سرانجام ایشان در بهمن 1368 در شب شهادت امام علی النقی(ع) به لقاء الله پیوست. وی در بقعه سیدمیرمحمد ابن موسی الکاظم در کنار مزار سیدعبدالحسین دستغیب در شیراز دفن شده است.