این توسلات، عزاداری‌ها، سوگواری‌ها و زیارت قبور اهل‌بیت(ع) علامت آن است که اهل ایمان به آن‌ها اتصال و الصاق(ارتباط و پیوند) دارند و هنوز از آن‌ها منحرف نشده‌اند؛ لذا کفار و دست‌نشانده‌های آن‌ها دستور داشتند که بین مسلمانان و قرآن ـ تا چه برسد به مساجد و تکایا و مجالس عزا و روضه‌خوانی ـ جدایی بیندازند؛ زیرا همه این‌ها ضد خواسته‌های سلاطین جور بود. لذا فرمان هدم قبور یا تعطیلی مجالس روضه‌خوانی را دادند. [آیت‌الله بهجت، کتاب رحمت واسعه، صفحه ٢٧٣]