روزگاران دفاعِ مقدس ایرانیان قصه‌های پر رنج و غصه فراوان دارد. اما حکایت غواصان بی‌نشان حکایتی دیگر است. به تعبیر شاعر: نصفِ تاریخ عاشقی «آب» است، قصه‌هایی عمیق و پراحساس؛ قصه‌هایی پر از فداكاری، قصه‌هایی عجیب، اما خاص: قصه آبِ چشمه زمزم، زیرِ پاكوبه‌های اسماعیل، قصه نیل و حضرت موسی، قصه آن گذشتنِ حسّاس، قصه حفظِ حضرت یونس، توی بطن نهنگ، در دریا، یا كه نفرینِ نوحِ پیغمبر، بر سرِ مردمِ نمك‌نشناس، قصه ظهر روز عاشورا، بستنِ آب روی وارثِ آن، كربلا بود و یك حرم، تشنه، كربلا بود و حضرتِ عباس، بین افسانه‌های آب و جنون، قصه تازه‌ای اضافه شده: قصه بیست و هفت ساله‌ای از صد و هفتاد و پنج تا غواص..
