استاد علی صفایی حائری درباره سهم و ظرفیت آدمها در مواجه با حوادث می‌گوید: موعظه، ترکیبی از احساس با شناخت و برای للمتقین است برای کسی که به یک حدی از حرکت رسیده است. برای برخی حوادث در چشم و گوش او حتی نمی‌نشیند تا چه برسد در ذهن او تا چه برسد به دل او. سهم آدمها متفاوت است اینطوری نیست که از یک حادثه و واقعه همه سهم یکسان ببرند. سهم افراد از حوادث از آیات حق و نشانه‌های او که تمامی عوالم آیه و نشان او هستند متفاوت است. یکی سهمش هدایت است، یکی راه را نشانش می‌دهند بعضی سهمشان فهمیدن است و یکی اتمام حجت است.