استاد علی صفایی حائری درباره قدم برداشتن در راه خدا و اولیاء می‌گوید: ما یک عمر خود را محبوس و زنجیری دیگران کرده‌ایم و یک عمر در بن بست مانده‌ایم و به دور و تکرار اسیر شده‌ایم، نمی‌نالیم. اما همین که برای ولایت و امر اولیاء خدا قدمی برمی‌داریم، فریاد می‌زنیم که انتظار امر شما ما را به گدایی کشانده و این است که با کرامت جواب می‌شنویم: امکان ندارد کسی به اطاعت روی بیاورد و خود را حبس بر امر خدا بنماید و فقط برای او گام بردارد و خدا او را رها سازد و بن بست او را نشکافد و راه گشایشی برایش نگذارد.