ای پیامبر در برابر این پیروزی «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ». پیامبر از چه چیزی استغفار بطلبد؟ از سرمستی که پس از پیروزی دچارش می‌شود. چون آدمی که پیروز می‌شود احساس تکبر و خودپسندی می‌کند و این ترک اولی است. خداوند پیامبرش را پرورش داده و نمی‌گذارد که دچار خودپسندی شود و حس کند پیروزی از جانب خودش است. از همین روست که می‌بینیم پیامبر هنگامی که چونان نیرومندترین فاتحان جهان پیروزمندانه وارد مکه می‌شود، بر پشت شترش سرش را پایین می‌آورد و خداوند را تسبیح و ستایش می‌کند و استغفار می‌طلبد. پیامبر فروتنانه همچون بندگان پا به مکه نهاد، نه همچون پیروزمندان متکبر. این تصویر همیشه در برابر چشمان مسلمانان است و راه و ژرفای انسانیت را در این دین پاک نشان می‌دهد. [ امام موسی صدر، گزیده‌ای از تفسیر سوره نصر، کتاب برای زندگی]