استاد علی صفایی حائری درباره اهمیت برنامه‌ریزی برای آخرت می‌گوید: مسئله این است که امکان ما برای هفت روز و هشت روز نیست. ما نمی‌توانیم خودمان را برای هفتاد سال برنامه‌ریزی کنیم. اساس تفاوت برنامه‌ریزی انبیاء با برنامه‌ریزی سنتی، مدرن، قدیمی، جدید در همین نکته است که آن‌ها برای چند وقتی می‌خواهند از امکانات استفاده و برنامه‌ریزی کنند. آن‌ها آمدند تا بگویند تو استمرار و ادامه داری. بیش از شهادت عوالمی است، بیش از دنیای تو آخرتی است. برای این مجموعه تو باید برنامه‌ریزی کنی. جوری نشود که سهمت از دنیا را فراموش کنی خیال نکنی تو آمدی این دنیا مصرف شوی؛ دنیا نصیب توست.