صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۹۳۴۰۰۶
تاریخ انتشار : ۱۹ آبان ۱۳۹۹ - ۰۸:۴۵
مهندسی زندگی / 11

دانشیار دانشگاه علوم قرآنی تهران نصیحت‌پذیر نبودن را یکی از آسیب‌های اجتماعی جامعه کنونی برشمرد و اظهار کرد: نصیحت‌پذیری را باید به کمک داستان و نمایش به کودکان بیاموزیم.

به گزارش ایکنا، زهره اخوان‌‌مقدم، دانشیار دانشگاه علوم قرآنی تهران، در بخش دهم از مجموعه آموزشی مهندسی زندگی با اشاره به مضرات جسمی و روحی حسد، تصریح کرد: براساس روایات دینی، مؤمن حسد نمی‌ورزد، بلکه غبطه می‌خورد.

وی در بخش یازدهم دو دقیقه‌های مهندسی زندگی گفت: یکی از آسیب‌های اجتماعی امروز ما نصیحت‌پذیر نبودن است. وقتی شروع به صحبت با یک نوجوان یا جوان می‌کنیم، می‌گوید که «باز هم شروع کردی!» یا «دوباره می‌خواهی نصیحت کنی؟» یعنی گمان می‌کند که نصیحت حد و اندازه دارد و خیال می‌کند که باید از نصیحت کردن خسته شویم.

البته مقصر این مسئله خودمان هستیم. چون در تربیت‌هایمان این را به کودکان آموزش نداده‌ایم. امیرمؤمنان(ع) می‌فرماید: «زنده کن قلبت را با پند و نصیحت.» چون ایشان می‌دانستند که وقتی نصیحت را گوش دهیم، بالاخره در نفسانیات ما تأثیر دارد.

ممکن است من عمل خلافی انجام دهم یا به فکر انجام کار اشتباهی باشم، اما وقتی یک نفر مرا نصیحت می‌کند، فوراً به عواقب آن کار واقف و از انجام آن منصرف می‌شوم. در تاریخ موارد بسیاری داریم که افراد نزد ائمه(ع) می‌آمدند و درخواست می‌کردند که ائمه(ع) آنها را موعظه کنند. یعنی تا این حد موعظه بین مردم اهمیت داشته و گفته شده است که در زمان رسول الله(ص) ایشان به جبرئیل فرمودند که مرا موعظه کن.

باید با قصه‌، داستان‌، نمایش و بازی نصیحت‌پذیری را به کودکان آموزش و بدین ترتیب فرهنگ نصیحت‌پذیری را از کودکی به بچه‌ها انتقال دهیم.

انتهای پیام