وی افزود: دلیل دیگر کمبود نفس که در جلسات بعدی مفصلاً توضیح داده می‌شود، اشتباه در نفس‌گیری است به گونه‌ای که بعضی به جای دیافراگم، حنجره و تارهای صوتی را از نفس پر می‌کنند. همچنین دلیل دیگر کمبود نفس، ادای غیرصحیح حروف و بازکردن غیر اصولی دهان است که موجب هدررفت نفس می‌شود.
این قاری بین‌المللی با اشاره به خاطره‌ای از سفر حج در سال 1377 گفت: در آن سال تعدادی از قاریان ایرانی در مسجدالحرام به تلاوت قرآن پرداختند، اما بعد از شش یا هفت دقیقه شاهد آن بودیم که صدایشان کم می‌آورد و دیگر توانایی خواندن نداشتند، اما همان شب یک مداح ایرانی در گوشه‌ای از مسجدالحرام، بدون کم آوردن صدا، قریب به یک ساعت، کل دعای کمیل را خواند.
ابوالقاسمی تصریح کرد: این موضوع باعث شد مدت‌ها درباره آن فکر کنم و به این نتیجه برسم که قاریان در قرائت قرآن به طور متوسط فرازهای 30 ثانیه‌ای و مداحان در خواندن ادعیه و مدایح به طور متوسط فرازهای 10 یا 15 ثانیه‌ای می‌خوانند. به خصوص اینکه قاریان عموماً نفس‌گیری صحیح انجام نمی‌دهند و وقتی با نفس‌گیری غیر اصولی، فرازهای طولانی می‌خوانند، باعث می‌شود بر تارهای صوتی‌شان فشار وارد شود و زود خسته شوند. البته عموم مداحان نیز نفس‌گیری اصولی انجام نمی‌دهند، اما چون فرازهای کوتاه می‌خوانند، صدایشان کم نمی‌آورد.
وی ادامه داد: همان شب که آن اتفاق در مسجدالحرام رخ داد، بعضی به این تحلیل کلیشه‌ای پرداختند که قاری ایرانی توان و استعدادش همین اندازه است و به خاطر همین هیچ‌وقت به مصری‌ها نمی‌رسد، در حالی که من از همان موقع مخالف این تحلیل‌ها بودم و می‌دانستم علت را باید مسائل دیگری جست‌وجو کرد، چراکه خداوند استعداد را به همه آحاد بشر عطا کرده است و اگر می‌بینیم مصری‌ها در تلاوت قرآن یا برزیلی‌ها در فوتبال، سرآمد دنیا هستند، از این روست که در آن جوامع نسبت به این موضوعات تمرکز و توجه شده است. قاریان مصری به علت کثرت موقعیت برای تلاوت قرآن و توجه جامعه به موضوع تلاوت، رشد کردند.
پیشنهادی برای آزادسازی حنجره از حبس نفس
دارنده مدرک درجه یک تدریس در هنر تلاوت اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین تمرین‌ها برای افزایش نفس، این است که فکر کنید می‌خواهید فراز پنج‌ثانیه‌ای بخوانید، لذا نفس نگیرید و بگذارید تارهای صوتی حنجره درگیر نشود و لَخت و آزاد باشد. 45 دقیقه به این شیوه و بدون نفس‌گیری، فرازهای کوتاه کوتاه بخوانید، با این شیوه کمتر خسته می‌شوید و بیشتر هم اوج می‌گیرید.
ابوالقاسمی ادامه داد: بعد از سه یا چهار هفته حافظه قاری به حنجره آزاد و رها عادت می‌کند و حنجره پیش از خواندن فراز درگیر حبس نفس نمی‌‌شود، آنگاه کم کم، یک ثانیه، یک ثانیه نفس بگیرید و یک ثانیه یک ثانیه فراز خود را نیز طولانی‌تر کنید. بعد از اینکه سه یا چهارماه این تمرینات با خلاصی حنجره از حبس نفس انجام شد، خواهید دید که نفس و صدای شما تحول زیادی خواهد کرد.
وی تصریح کرد: شاید تنها قاری مصری که مشخص است خلاصی حنجره از حبس نفس را تمرین کرده، و چه بسا برای یادگیری آن کلاس خصوصی نیز رفته باشد، استاد محمود شحات انور است که وقتی فرازی 45 ثانیه‌ای می‌خواند، می‌بینیم، اول و انتهای فرازش مثل هم است، صدایش نمی‌گیرد و افت نمی‌کند.
مدرس و قاری بین‌المللی قرآن کریم در بخش پایانی سخنان خود به یکی دیگر از روش‌های ازدیاد نفس اشاره کرد و گفت: تجربه نشان داده است، اگر قاریان فرازهایی را که در خواندن آن‌ها دچار کمبود نفس می‌شوند، از حفظ بخوانند و در حین مسابقه یا محفل تلاوت، چشم خود را کمتر درگیر نگاه به خطوط کنند، اضطراب کمتری پیدا می‌کنند و نفس‌شان بیشتر می‌شود.
گزارش از مجتبی اصغری
انتهای پیام