استاد علی صفایی حائری درباره آنچه خداوند برای بنده‌اش جبران می‌کند، می‌گوید: آنچه که عافیت قبل‌البلا را می‌دهد این است که بفهمی در حضور حق جبران است. در حضور حق عنایتی است که می‌تواند جایگزین آن بشود. آنچه که رضای به بلا و عافیت در بلا را می‌آورد این معناست که در آنچه که فوت کرده جایگزین هست. بحث احتساب اینجا مطرح می‌شود تو دیگر می‌توانی رنج‌ها و بلاهایت را در حساب خدا بخوابانی. احتساب برای کسی است که به این معنا رسیده باشد که «عِندَک مِمَّا فَات خَلَف» آن موقع می‌تواند رنجش را پای حساب خدا بخواباند، می‌تواند محتسب باشد.