خداوند متعال، برای تعلم و پذیرش بندگانش ندایی از درون به وسیله وجدان و ندایی از برون به وسیله انبیاء و اولیاء و حکما در فضای زندگی آدمیان طنین‌انداز کرده است که: من، خدای شما انسان‌ها، رشد و کمال شما را می‌خواهم، به درون خویش رجوع کنید و اشتیاق سوزان برای رشد و کمال را در درون خود ببینید. «گر نخواهم داد، خود ننمایمش / چونش کردم بسته دل، بگشایمش» [علامه محمدتقی جعفری، ارکان تعلیم و تربیت، صفحه ۱۲۹ و ۱۳۰]