استاد علی صفایی حائری درباره صبر و شکر دربرابر بلا می‌گوید: صبر در برابر بلا کار ساده‌ی سالک است. اگر سالک به رضا و قدرِ حق واقف شده باشد صابر نیست، شاکر است. در مصیبتها، شکر تحقق پیدا می‌کند. بالاتر بیاید طلب می‌آید؛ آنچه من را از تو می‌بُرد از من بگیری، چشم من، علم من، عمر من. انسان آمادگی این را دارد؟ من با متعلقاتم چه می‌خواهم بکنم؟ می‌خواهم نمایش دهم؟ یا می‌خواهم وصل به مراتب قرب پیدا کنم! پس اگر ببینم امکاناتم مرا از پروردگارم جدا می‌کند، چطور طالب نشوم، سخت است انسان دعا کند که خداوند متعلقات را از آن بگیرد.