به گزارش ایکنا، یکی از فلسفه‌های اصلی نقاره‌نوازی در طول تاریخ اعلام زمان خصوصاً وقت صبح و وقت مغرب است به همین دلیل نقاره‌ها دو بار در روز یعنی قبل از طلوع و قبل از غروب آفتاب نواخته می‌شدند، خصوصاً در وقت سحر‌های ماه مبارک رمضان و هنوز هم این کار ادامه دارد و ضمن صبح و غروب در دیگر مناسبت‌هایی مانند اعیاد قربان، فطر، غدیر و نوروز به همراه جشن‌های میلاد باز هم نواخته می‌شوند.
از دیگر زمان‌هایی که نقاره‌ها نواخته می‌شود زمانی است که بیماری در حرم شفا می‌گیرد، البته این کار ضوابط خودش را دارد و پس از بررسی‌های مختلف از جمله بررسی پرونده پزشکی شخص بیمار نقاره‌ها نواخته می‌شوند.