امام صادق (ع) می‌فرمایند: «بُکی الحُسَینُ علیه السلام خَمسَ حِجَجٍ، و کانَت امُّ جَعفَرٍ الکلابِیهُ تَندُبُ الحُسَینَ علیه السلام و تَبکیهِ و قَد کفَّ بَصَرُها.» بر حسین (ع) پنج سال گریسته شد. امّ جعفر کلابی (امّ البنین)، برای حسین (ع) مرثیه می‌سرایید و می‌گریست تا این که چشمانش نابینا شد. [الأمالی للشجری، جلد ۱، صفحه ۱۷۵]