هیچ دعایی بدون اجابت نیست و از این رو در آداب دعا آمده است که پس از نیایش دست‌هایی که برای درخوا‌ست از خدا گشوده و بلند شده، بر چهره بکشید؛ زیرا چنین دستی هرگز تهی و بی‌بهره باز نمی‌گردد. در برخی ادعیه ماه رجب آمده است: «لِکُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ، وَجَوَابٌ عَتِیدٌ»، برای هر خواسته‌ای از سائلانِ درگاه حق، جواب نقد و آماده‌ای فراهم است. [آیت‌الله جوادی آملی، جلد ۶، ضفحه ۱۳۹ و ۱۴۰]