دکتر حسین الهی قمشه‌ای درباره عبرت گرفتن از بهار و نو شدن گل‌ها می‌گوید: از این بهار باید درس‌ها، پندها و عبرت‌ها بگیریم. عبرت یعنی عبور کردن از مرحله‌ای به مرحله دیگر. از عَرَض به جوهر باید رسید؛ این رنگ، بو، گل سرخ و زرد عارضی هستند و می‌پرند، پس چه کنیم به گل جوهری برسیم، به آن گلی که هیچ وقت پژمرده نمی‌شود. این گل که انسان از آن خون جگر می‌خورد «بنال بلبل بیدل که جای فریاد است» حالا که این گل وفایی ندارد به وسیله آن به سمت گلی برویم که وفا دارد. می‌فهمیم که هر چیزی که بالعرض است باید بالذاتش هم وجود داشته باشد.