به گزارش ایکنا، مهدی باقرخان از دهلی‌نو، دانش‌آموخته زبان فارسی است و در کنار آن به تحصیل علوم دینی نیز پرداخته است. آخرین مجموعه شعر به زبان فارسی با عنوان «شیراز هند» از وی به چاپ رسیده است. کتابی با حدود چهل غزل که اغلب آن‌ها با موضوع انتظار سروده شده‌اند. در ادامه به مناسبت تقارن بهار و مولود حضرت ولی عصر (عج) دو غزل از این شاعر هندی را می‌خوانید.
آن کیست که من را برساند به منِ من؟
معنای دگر لطف کند بر سخن من
از فکر رخ توست چراغان شب تارم
ای زلف تو اندوه شکن در شکن من!
در محفلِ ما بر لبِ رندان، سخن از توست
نام تو نیفتاده هنوز از دهنِ من
خوشحالی‌ام از توست، همه رنجِ من از توست
ای گمشده در ساختن و سوختنِ من!
گُل‌های وجودم همه از جنسِ بهار است
منّت‌کشِ پاییز نباشد چمنِ من
جز درد، دگر کار ندارد دل عاشق
جز عشق، دگر نام ندارد وطن من
با این همه، در ماتم و اندوه نرویید
جز وصله لبخندِ تو بر پیرهن من
چقدر منتظرت باشم ای بهارترین
منم ز دل‌شدگان، چشم‌انتظارترین
ندیده چشم فلک ماه از تو کامل‌تر
ندیده آینه جز تو کسی نگارترین!
دگر به دیدن هر دو جهان نیازم نیست
شود نصیب چو دیدار یار یادترین
تو آبروی مکمل تو اعتبار تمام
منم حقیر و فرومایه خوار و خوارترین
چو هجر مشرب ناب است و عشق سرمستی‌ست
نشاط وصل تو شد نشئه خمارترین
منم که قطره بی‌ارزشم تو اقیانوس
تویی توانگر و دارا منم ندارترین
هزار شکر خدا را که در ملال کویر
درخت یاد تو بوده است سایه‌دارترین
انتهای پیام