یک سال گذشت؛ در پس روزها و ماه‌هایش با گناهان سنگین شده‌ایم؛ کینه بر قلب‌هايمان سایه انداخته؛ اکنون نسیم رمضان آمده تا دست رحمتش را بر جان‌هایمان بکشد؛ و ما گمان می‌کنیم که هر سال به رمضان می‌رسیم و کفاره گناهانی می‌شود که طی روزها و شب‌ها روی هم انباشته شده‌اند، غافل از اینکه شاید این آخرین رمضان ما باشد و مرگ اجازه ملاقات دوبار‌ه را ندهد. پس امشب با توبه به استقبالش می‌رویم تا با قلبی پاک از گناه، از آن خارج شویم؛ شاید این آخرین رمضان ما باشد...