آیت‌الله مجتبی تهرانی درباره شب‌های قدر می‌گوید: در روایات نسبت به شب نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوّم داریم. شب نوزدهم به حسب روایات، شبی است که امور سال آینده تقدیر می‌شود. تعبیر کردند به اندازه‌گیری کردن. شبِ بررسی امور آینده برای هر موجودی از جمله انسان‌هاست. شب بیست و یکم که در روایات دارد، دو تعبیر است. دربارۀ شب نوزدهم از امام صادق(ع) دارد: «التَّقْدِيرُ فِي لَيْلَةِ تِسْعَةَ عَشَرَ وَ الْإِبْرَامُ فِي لَيْلَةِ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ- وَ الْإِمْضَاءُ فِي لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ»؛ بعضی روایات دارد: «القضأ»، در بعضی هم «الإبرام» دارد. آن هم در وسائل هست. شب بیست و یکم، تقدیر، ثبت و ضبط می شود. شب نوزدهم، بررسی می‌کنند و شب بیست و یکم، ثبت و ضبط می‌کنند. در شب بیست و سوم، بعضی از روایات تعبیر دارد که «لیله الإمضأ»؛ سرنوشت انسان توشیح می‌شود و به امضای ولی الله الاعظم می رسد. تقدیر در شب نوزده و محکم کردن آن در شب بیست و یکم، امضای آن در شب بیست و سوم است. [وسائل الشیعه، جلد 10، صفحه 354]