حضرت سجاد (ع) در دعای ابوحمزه ثمالی می‌گوید: «بِكَ عَرَفْتُكَ، وَ أَنْتَ دَلَلْتَنِى عَلَيْكَ وَ دَعَوْتَنِي إلَيْكَ، وَ لَوْ لا أَنْتَ لَمْ أَدْرِ مَا أَنْت». «تو را به خودت شناختم و تو دلالت نمودی مرا بر خودت و دعوت نمودی به خودت و اگر نبودی، تو را نمی‌شناختم.» این گونه کلمات، منتهای ایمان را می‌رساند و این همان ایمان شهودی است که امیرالمومنین (ع) می‌فرماید: «اگر بر فرض محال ممکن بود خدا را به این چشم ظاهری دید و می‌دیدم، بر یقین من که الان به ذات مقدس حق دارم، افزوده نمی‌شد.» [آیت الله مظاهری]