ضرورت‌های زندگانی ما از جنگل سحرآمیز حوادث طبیعی و ساختگی دیگران بیرون می‌آید، به عبارت دیگر ما زندگانی خود را از میان صدها عوامل مرگ بیرون می‌کشیم. آیا این مائیم که با عوامل قویتر از موجودیت خود که اغلب محاسبه نشده و یا به کلی از اختیار ما بیرونند می‌جنگیم و پیروز می‌شویم! نه، ما این توانایی را نداریم پس این دست قدرت تو است که هر لحظه به سرما کشیده می‌شود و چند صباحی این قفس خاکی را در مقابل عوامل تخریب‌کننده به صورت یک آشیانه حفظ می‌کند. هنگامیکه موجودات طبیعی را می‌بینیم هرگز توجهی به آن نور که به توسط آن، موجودات جسمانی را مشاهده می‌کنیم نمی‌بینیم، نور نزدیکترین پدیده‌ها برای ما در موقع دیدن اجسام است ولی هرگز مورد توجه ما قرار نمی‌گیرد، مگر در حالات استثنایی. [علامه محمدتقی جعفری؛ کتاب نیایش امام حسین(ع) در بیابان عرفات با خدایش صفحه 39]