به گزارش ایکنا، در دهه اول تا سوم قرن هجدهم میلادی بابا كمال‌الدين شميمی، مشهورترین رهبر بکتاشیان آلبانی بود. او همچنین یک شاعر صوفی بود که انتقادات مستقیمی نسبت به بی‌عدالتی‌های اجتماعی آن زمان داشت.
شميمی علاقه زيادی به امام حسين(ع) داشت و هميشه خرقه‌ای سبز می‌پوشيد.(عکس مقابل تصویری از مزار شهید شمیمی است).
از او می‌پرسيدند: چرا همیشه خرقه سبز می‌پوشی؟ پاسخ می‌داد من از نسل سادات نیستم ولی در سرنوشت من لحظه‌ای مقدر شده است كه همچون امام حسين شهيد شوم.
در يكی از روزها در حالی كه شیخ مشغول خواندن فصلی از كتاب «حديقه السُعداء» از فضولی بغدادی بود كه مقتل امام حسين(ع) در کربلا است، دو گلوله ناشناس به سينه او اصابت و خونش كتاب را رنگين کرد و به شهادت می‌‌رسد.
درباره سرنوشت کتاب دو روایت وجود دارد نخست آنکه کتاب خونین به همراه پیکر شیخ به خاک سپرده شده و روایت دوم آنکه كتاب مدت‌ها در تكيه بابا عاصم در شهر جيروكاسترا آلبانی نگهداری و بعدها مفقود شده است.
در یکی از اشعار منصوب به شمیمی آمده است:
به خرقه‌ای كه به تن کرده‌ام نگاه مكن
و به من به ديده ترديد منگر
اگرچه خرقه‌ام قديمی است
امّا من دلير و نيرومندم
و در لحظه‌ای كه فرصتی پیدا شود
با نیرویی همچون جوانان كربلا
برای دین خدا خواهم جنگيد
گفتنی است، حکیم ملامحمد فضولی بغدادی، مؤلف کتاب حدیقة السُعداء، اصالتا آذربایجانی، معاصر شاه اسماعیل صفوی، مجاور و خادم حرم حسینی در کربلای معلی بود و نخستین مقتل‌نویس به زبان ترکی در تاریخ ادبیات عاشورایی است، کتاب او نزد شیوخ ترک و بکتاشیان جایگاه رفیعی دارد.
مریم رضاییان
انتهای پیام