«هله بیکم یا زوار ابوسجاد» این کلمات با لهجه گرم عربی، زیباترین خوش‌آمدگویی است. وقتی خسته راهی با روی خوش به استقبالت می‌آیند، دستت را می‌گیرند قربان صدقه‌ات می‌روند و چنان تنگ به آغوش می‌کشند که مهرشان تا ابد بر دلت حک می‌شود و حالا تو مهمان موکب‌هایشان شده‌ای. تا با تمام هست و نیست‌شان میزبانیت کنند و ما چه می‌دانیم تمام هست و نیست یعنی چه. حکایت زنان عراقی، حکایت مهربانی بی‌پایانیست که تو را برای همیشه نمک گیر این خاک می‌کند.
