دست دادن‌ها یعنی ما با هم هستیم؛ و حتی در جدا شدن‌هایمان با هم دست می‌دهیم، یعنی ما در جدایی‌هایمان و در تفرقه‌هایمان، وحدت است. کسانی که به خاطر حق جمع شده‌اند و «الله» جامع این‌ها بوده «قُلْ يَجْمَعُ بَيْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفْتَحُ بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِيمُ» نمی‌توانند به خاطر باطل‌ها از هم جدا شوند. [استاد علی صفایی حائری، کتاب جمع‌ها و حاصل جمع‌ها]