ذات اقدس اله به برکت پیغمبر به ما آبرو داد، شرف داد؛ فرمود: مردم مُرده بودند، پیغمبر زنده کرد: (استجیبوا لله و للرّسول اذا دعاکم لما یحییکم)، آمده شما را زنده بکند؛ این یک. آدم زنده اگر جامد باشد، بایستد می‌پوسد؛ این‌ها را راه اندازی کرد، صراط درست کرد، راه درست کرد، حرکت انداخت، محرّک شد، رهبری این‌ها را به عهده گرفت که بشود (یخرجهم من الظلمات الی النور). پس اول زنده کرد، بعد راه انداخت. یعد من به (پیامبر) گفتم به این مردمی که زنده شدند و راه افتادند، صلوات بفرست؛ (و صلّ علیهم) مرحله سوم. مرحله چهارم فرمود: من خودم صلوات می‌فرستم؛ نه تنها، فرشته‌ها را هم به همراهم می‌آورم. ما را در حد فرشته‌ها برد! این دین است. [آیت‌الله جوادی آملی؛ درس خارج فقه، قم؛ ۱۳۹۹/۰۸/۰۷]