قدمت این منبر تقریبا ۴۰۰ سال تخمین زده شده است و هم‌اکنون در مسجد دیگری به نام الرحمن در شهر «واکاف بهارو» (Wakaf Bharu) نگهداری می‌شود. این جابجایی احتمالا در دهه ۱۹۷۰ میلادی زمانی که مسئولان در حال جابجاکردن سازه مسجد بودند اتفاق افتاده است.
خود مسجد در قرن ۱۸ میلادی در محلی کمپونگ لات ساخته شده اما سیل‌های پیاپی باعث شد مسئولان محلی مسجد را حدود ۲۱ کیلومتر جابجا کرده و به محل نیلام پوری منتقل کنند.
«هارلنی عبد‌العارف»، از اساتید دانشگاه، می‌گوید تاریخ دقیق ساخت منبر مشخص نیست اما با توجه به سبک معماری و متون باقی‌مانده از مسجد می‌توان گمانه‌زنی‌هایی را درباره سن آن داشت.
وی افزود: این منبر دو متری از چوب مقاومی موسوم به چِنگال (chengal) ساخته شده و تکنیک‌های منحصربه‌فرد و ظریف منبت‌کاری برای زیباسازی آن استفاده شده است.
انتهای پیام
