شهید افتاده تحصیلات خود را تا سوم ابتدایی در مدارس رژیم شاهنشاهی سپری کرد، آن‌قدر از شاه نفرت داشت كه عكس‌های مربوط به شاه را در كتاب‌هایش قیچی می‌كرد و آنها را می‌سوزاند، در اوایل انقلاب با اینكه كودكی ۱۰ ساله بود اما از طرفداران سرسخت انقلاب و بنیانگذار انقلاب بود، در میان مردم می‌رفت و در راهپیمایی‌ها شركت می‌كرد.
با پیروزی انقلاب اسلامی و تشكیل پایگاه مقاومت به عضویت پایگاه درآمده و یكی از فعالان پایگاهی بود، به‌علت داشتن صدایی رسا در بیشتر راهپیمایی‌ها شعارگو بود و در محل تحصیل از اعضای انجمن اسلامی بود و برنامه صبحگاهی مخصوصاً قرآن و سرود را اجرا می‌كرد.
در میان خانواده نیز مخلص‌ترین و مؤمن‌ترین و با ایمان‌ترین فرد بود، بارها مسائل دینی و احكام را برای افراد بی‌سواد خانواده توضیح می‌داد، شهید با وجود سن كم افراد فامیل خود و دیگر آشنایان را به اسلام و احكام اسلامی دعوت می‌كرد. از همان دوران كودكی چنان دل‌باخته امام خمینی(ره) شد كه بارها به واحد بسیج مراجعه كرد و تقاضای ثبت‌نام برای حضور در جبهه را كرد ولی به‌علت سن كم مانع از رفتن وی به جبهه می‌شدند.
شهید بسیار فرد مؤمن و باتقوایی بود به ادای نماز و روزه و همچنین قرائت قرآن بسیار اهمیت می‌داد، تا اینكه در تاریخ ۲۴ اردیبهشت‌ماه سال ۶۵ بر اثر اصابت تركش در حاج‌عمران به شهادت رسید و پیکر مطهر وی را در بهشت زهرای شهر نورآباد به خاک سپردند.
۲۲ بهمن كه می‌شد شهید علاوه بر مدرسه اتاق‌های خانه را هم پُر از عكس امام و پرچم می‌كرد و نشریه دیواری می‌نوشت، روزها و شب‌ها علاوه بر درس‌هایش فكر و ذكرش امام و انقلاب بود و بیشتر اوقات از شعارهایی كه تكرار می‌كرد می‌گفت «لبیک یا امام» او می‌خواست نام خانوادگی خود را به میهن‌دوست تغییر دهد.
در هنگام اوقات فراغت مادر و پدر را بسیار كمک می‌كرد و حتی در نظافت كردن بچه‌های كوچک‌تر هم به مادر كمک می‌كرد، به دیدار دوستان و آشنایان می‌رفت.
از خاطره‌های جالب این شهید اینكه سه روز قبل از اینكه به جبهه اعزام شود حمام كرد و به پدر، گفت: من غسل شهادت كرده‌ام و پدر هم لبخندی به او زد، خاطره دیگر اینکه شهید در دوران كودكی ده تومان از یک نفر قرض كرده بود و در جبهه به هم‌رزمانش گفته بود كه به پدرم بگویید ۱۰ تومان را پس دهد.
شهید سعید افتاده در ماه‌های محرم، بچه‌های محله را برای عزاداری سیدالشهدا و ۷۲ تن یاران با وفایش در کوچه دور خود جمع می‌کرد و برای آنها نوحه‌خوانی می‌کرد، وی ارادت خاصی به حضرت ابوالفضل(ع) داشتن و بیشتر مداحی خویش را نیز در مدح باب‌الحوائج می‌خواند.
انتهای پیام