صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۰۴۷۱۰۴
تاریخ انتشار : ۱۷ فروردين ۱۴۰۱ - ۰۸:۵۷

انسان طمع‌کار همیشه ناآرام و بی‌قرار است و چون به آنچه که دست یافته قانع نیست و هرگز سیر نمی‌شود لذا آرامش خاطر هم ندارد از این روی طمعش موجب عدم آرامش و ثبات روحی او می‎‌شود.

حجت‎ الاسلام مهدی مرادی، کارشناس دینی در گفت‌وگو با ایکنا از کرمانشاه با اشاره به نکاتی مبنی بر پرهیز از طمع، اظهار کرد: اگر می‌خواهیم گرفتار حزن و اندوه و حسرت و پشیمانی نشویم باید از برخی امور به ویژه از طمع پرهیز کنیم چرا که انسان طمع‌کار به آنچه که دارد قانع نیست و چشمش به مالی است که در دست دیگران است به همین دلیل همیشه حریص و زیاده‌طلب است.

وی با اشاره به فرموده امام سجاد(ع) که «تمام خیر و نیکی را در بریدن طمع از دست مردم دیدم»، افزود: طمع‌کار همیشه ناآرام و بی‌قرار است و، چون به آنچه که دست یافته قانع نیست و هرگز سیر نمی‌شود، لذا آرامش خاطر هم ندارد از این روی طمعش موجب عدم آرامش و ثبات روحی او می‎‌شود.

حجت‌الاسلام مرادی تصریح کرد: فردی که طمع می‌ورزد برای رسیدن به طمع خود دست به هر اقدامی می‌زند و تن به هرکاری می‌دهد و معمولاً در این مسیر خود را خوار و ذلیل می‌کند.

این کارشناس دینی با اشاره به اینکه شخص طمع‌کار تصور می‌کند با طمع خود به مال و منال بیشتری می‌رسد درصورتی که اینطور نیست بلکه ممکن است وضعیت مالی او بدتر شده و فقیر شود، گفت: پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: «بپرهیز از طمع‌کاری، زیرا طمع‌کاری همانا فقر و تهیدستی حاضر است».

وی در پایان به اشاره به فرموده امام کاظم(ع) که «بدرستی که طمع کلید خواری و پستی است»، افزود: در بسیاری از موارد شخص طمع‌کار به طمع و خواسته خود دست نمی‌یابد و ناکام می‌شود به همین دلیل است که طمع موجب ناراحتی و اندوه است.

انتهای پیام