خدا غریق رحمت کند فردوسی را؛ این حکیم بزرگ، این شیعه بزرگ، این مرد بزرگ! این تنها برای رستم و اسفندیار که نماند! در آن روز که نام مبارک علی بن ابیطالب خون دادن می‌خواست، گفت: «که من شهر علمم علیّم دَر است ؛ درست این سخن قول پیغمبر است». آن روز گفتن این حرف هزینه داشت. اگر غیر از فردوسی این حرف را گفته بود، سرش جدا شده بود. [آیت‌الله عبدالله جوادی آملی]